Het beste voor je kinderen

Als moeder wil je het beste voor je kinderen. 
Dus zijn we vol goede moed weer begonnen aan het hele borstvoedingsverhaal. 

Direct na de geboorte van onze jongste telg, bleek al snel dat hij toch wel wat klein was. 3080 gram. Opzich prima, maar het is een jongetje en de 3e baby. Bovendien 3 dagen te laat geboren. En ik heb ook nog een borstverkleining gehad, dus wellicht ook deze keer niet genoeg voeding. Al die dingen bij elkaar heeft ons (vk, kraamverzorgster en Ruud en mezelf) doen besluiten om meteen na een voeding 10cc flesvoeding bij te geven.

Tije vond het prima. Hij dronk bij mij, daarna een flesje. Een voedingsritueel die nog net geen uur duurde, want drinken aan de borst daar nam hij de tijd voor.

Na een paar dagen hoorden we hem slikken en ik kreeg zowaar wat stuwing. Positief, want dat had ik met zijn zussen niet gehad.

De weegmomenten waren dan ook super! Hij was wel wat afgevallen, maar niet te veel en hij deed het super goed!

Week 2. Tije begon onrustiger te worden tijdens het drinken. Hij dronk bij mij wat, maar daar kwam niet snel genoeg wat hij wou hebben, dus kreeg hij eerder een flesje en daarna nog een keer aan de borst. 

Na een paar dagen zo door te zijn gegaan heb ik een lactatiekundige ingeschakeld. Ze zei dat we wel goed bezig waren, borst fles borst. Ook afkolven met de hand was nog een optie, maar deze keer lukte dat niet zo goed als de andere keren. 
Waarom weet ik niet, misschien omdat ze zei dat we goed bezig waren dat er iets van rust in me kwam wat Tije ook wel beviel. Hij dronk rustiger bij mij. Ik heb hem nog gewogen en hij was in 2 weken tijd 300gram aangekomen! Super dus. De lactatiekundige zou me over 2 dagen terug bellen.

Toen ze belde stelde ze voor om de fles te verlagen. Van de 90cc die hij aangeboden kreeg (hij dronk tussen de 50 en 90 cc nog uit de fles) moesten we terug gaan naar 70, dag erop 60, dag erop 50 en dan zou ze weer bellen. Als hij meer wou drinken moest hij dat bij mij doen. 

De dag waarop hij nog 50 bij kreeg was hij nog tevreden, hij kwam wel vaken en dronk ook beter bij mij. Mijn borsten werden voller en ik kreeg het idee dat we het gewoon gingen redden en dat hij 100% bv zou kunnen krijgen. Wat zou dat super zijn!

De lactiekundige belde me op en zei dat we terug naar 40 konden gaan als ik dat zag zitten. Ja dat zag ik wel zitten! Die dag was ik hem vergeten (druk, druk, druk..) te wegen...

2 dagen later, Tije werd steeds onrustiger. Tussendoor aanleggen frusteerde hem zo dat ik hem wat extra flesjes aanbood zodat hij rustiger zou worden. Ik vind namelijk ook dat hij het nog leuk moet vinden en dat het slagen van de bv niet ten kostten van zijn tevredenheid moet gaan. Stiekem drong tot me door dat het klaar was. Die dag woog ik hem weeg. Sh*t hetzelfde als 6 dagen geleden!!! Hij was dan wel tevreden op de voeding die hij kreeg, maar dat zat net op het randje wat hij nog leuk vond. Die 40cc was dus te weinig. Misschien is hij zelfs wel een beetje afgevallen. 
De voedingen duurden nu ook ruim een uur, vaak bijna 1,5 uur. Het was niet leuk meer. 

Zondag besloten om te stoppen met de voedingen. Ruud moest weer gaan werken en ik zou Elin 3x per dag moeten brengen of halen van school. Niene wil graag ook wat aandacht en om dan zo'n 8-12 uur per dag aan het voeden te zijn... Nee dat is het echt niet waard.

Een bijzondere tijd is weer afgesloten. Nooit meer ga ik een baby borstvoeding geven. Simpelweg, omdat er geen baby meer gaat komen hier. Het is een mooie tijd geweest, ondanks de stress en de tijd die het gekost heeft. Tije heeft 3,5 week borstvoeding gehad. Een nieuw record!!

Nu ligt hij heerlijk te slapen langs me in de kinderwagen, tevreden na een flesje melk!